Stads-idylle
Amsterdam,
We zitten aan de koffie en kijken neer op de straat.
Van links nadert, moeizaam, een oude vrouw op krukken.
Van rechts komt een donkere man. Op zijn hoofd een massieve, knalwitte koptelefoon. Contrasten naderen, kruisen elkaar, zonder een woord. Blank & Zwart, Kwetsbaar & Krachtig. De één zich concentrerend op het voortbewegen, de ander doof voor Al Het Andere.
En dan gebeurt het. De man stopt. Draait zich om. Loopt terug. De man schuift de koptelefoon van zijn oren en zegt iets tegen de vrouw. Wat? We kunnen het niet verstaan, maar er ontwikkelt zich een gesprek. Kort, maar levendig. En de man gaat de vrouw, en ons, verrassen. Hij gaat zin geven aan een zinloos perkje. Hij plukt er een bloem. Voor de oude vrouw. Zijn geschenk dragen kan ze niet, dus maakt hij hem vast aan één van haar krukken. Daarna vervolgen beiden weer hun weg. Kwetsbaar & Krachtig.
