50. Een bijdrage?!
Simpel: ik zie mezelf als een soort straatmuzikant in de cyberspace. Op een hoekje van het internet bied ik het publiek iets waar het niet om heeft gevraagd. Je kan er koud aan voorbij lopen of erbij stilstaan. En als het je voor je gevoel heeft verrijkt, dan kan je er ook iets voor geven. Of niet.
We leven in de tijd van 'crowdfunding'. Prima, er is geen betere manier van stemmen dan met je portemonnee. Daarbij kan je bijvoorbeeld kiezen voor een systeem als dat van het internetplatform Blendle: je betaalt voor ieder stuk wat je leest. Niet goed, geld terug.
Ik draai het liever om. Je betaalt achteraf en wel dat wat je vindt dat het waard is. Als je dat missen kan.
Ik ontmoette ooit een Amsterdamse ijsverkoper. Hij sprak de gedenkwaardige woorden: 'Ik schep ijs naar draagkracht'. Mensen die eigenlijk niets konden betalen – zo zag hij met röntgenblik – kregen van hem zelfs hun ijsje cadeau.
Heel mooi vond ik dat. Zeker, de ijsverkoper kon zich dat permitteren omdat hij met diezelfde blik de rest liet dokken. Eventuele betaling overlaten aan de lezer gaat misschien niets worden. We zullen zien.
Wat zou trouwens redelijk zijn als betaling achteraf? Vooruit belonen mag natuurlijk ook, maar het is riskant. Althans, als het je gaat om het strikte 'voor wat, hoort wat'. Want als het regent komt de muzikant misschien niet uit zijn hol...
Maar ook in dat geval heeft de lezer onbeperkt toegang tot de hele site. Een groeiend organisme. Per week komen er doorgaans zo'n twee stukken bij. Soms drie. Het doet daarmee wat denken aan het Palais Idéal, de beetje-bij-beetje-schepping van een Franse postbode.
Goed, een bedrag? Ik zou zeggen: vijf euro per maand, vijftig per jaar. Of meer. Of minder. Of niks.
De 'digitale hoed' bevindt zich rechtsonder op de Homepage.
Voor iedere vijftig euro ontvangt elke donateur een exemplaar van het boek
Cacciucco / Een Mozaïek van Italië
Af te halen bij Literaire Reisboekhandel Evenaar.
Zolang de voorraad strekt.