En ook door smart gadgets in het algemeen. In het vliegtuig mag je vaak nog niet bellen, maar er valt elektronisch genoeg te rommelen om je medepassagiers niet te zien, of te doen alsof. Weliswaar gebeurde dat vroeger ook al, maar dan lowtech: door het gebruik van een boek, het sluiten van de ogen, dan wel door het uitstralen van een menselijke warmte van nul graden Kelvin.
Tegenwoordig is het negeren van de ander even gangbaar als de selfie. Daardoor was het extra opmerkelijk dat de Hollander in de stoel voor ons zich zelfs mengde in mijn gesprek met de man naast mij.
Het was een Zuid-Afrikaan. In shock. Hij was nog niet bekomen van het verlies van zijn land tijdens het toernooi om de Rugby World Cup. Tegen Japan. Zoiets als

IJsselmeervogels – Barcelona = 1-0.

Zelfs de neushoorns in het Krugerpark schudden vol ongeloof hun neuzen. Maar het was niet vanwege groot wild dat De Man In De Stoel Voor Ons al eens in Zuid-Afrika was geweest. Ook niet voor de wijn of het landschap. Nee, de enige reden voor zijn retourtje naar Ver Weg was een concert: van The Boss.
Velen weten nu genoeg, want er mogen in de wereld veel baasjes zijn, van The Boss is er maar één. Zelfs de Italianen, notoir onderontwikkeld wat de Engelse taal betreft, weten het. Sterker, de Bossfan kwam net van een groot Bossfeest in Rimini, met honderden gelijkgestemden.
Voor de niet-ingewijden: The Boss is de bijnaam van een Amerikaanse zanger-muzikant die verder als Bruce Springsteen door het leven gaat. Zijn fans zijn niet alleen talrijk, maar ook trouw. Héél trouw. De Man In De Stoel Voor Ons was pas vanaf het jaar 2000 gaan bijhouden hoeveel concerten hij van zijn idool heeft bijgewoond. Inmiddels, najaar 2015, staat de teller op 125.
En daar blijft het niet bij, want

Niet van The Boss

De Man In De Stoel Voor Ons bleek een jonge hond op leeftijd. Halverwege de vijftig / ongeschoren / lang grijs haar / T-shirt van wie anders dan The Boss / plus bijpassende tatoeage.

Beroep: teamleider financieel-juridische zaken bij een pensioenfonds.

De volgende morgen zou hij, geschoren en in pak, aan te treffen zijn achter een bureau. Nu nog even niet, terwijl hij een ander onderwerp van zijn expertise in de lucht hield: een pak stroopwafels. Want, waar hij in de wereld in het spoor van The Boss ook komt, zonder de 'boss' op het gebied van zoetwaren (zo weet hij zeker) beweegt-ie niet.
De Zuid-Afrikaan liet ondertussen weten, in volbloed Afrikaans, dat zijn landgenoten geen enkel speciaal gevoel meer koesteren inzake Nederland. Dat kon echter niet verhinderen dat hij door De Man In De Stoel Voor Ons tot in detail werd onderwezen in het verschil tussen 'de stroopwafel' en de door de KLM geserveerde 'punselie'.

Goed, De Man In De Stoel Voor Ons mocht wat druk zijn, hij was een verademing temidden van de smartphone zombies. Hij leefde.
Na landing barstte zijn eigen telefoon trouwens van de berichten. Maar de Bossfan bleek zelf baas in eigen huis: 'Bij mij aan tafel geldt

Smartphone = Geen eten'.

N.B.

Boss 2
Een heel andere 'Boss' is de baas van de katholieke kerk.
Paus Franciscus kondigde onverwacht een bijzonder jubeljaar af, dat op 8 December 2015 begint. Ten opzichte van een regulier 'Giubileo' negen jaar te vroeg. Gezien de enorme gevolgen van zo'n jubeljaar voor de stad Rome, de voorbereidingen die ervoor nodig zijn en de organisatorische problemen waarin de Eeuwige Stad toch al verkeert, maakt deze verrassingsactie van de sympathieke paus een ronduit onverantwoordelijke indruk.

Boss 3
Voor het begrip 'il boss', zie Cacciucco, het boek, p.318

Not-so-smart-phone
Een stewardess (die van Borgo Alba Barona):
'Soms is het alsof je de mensen eerst moet neerschieten willen ze hun mobiel uitdoen'.


*

Tags: The Boss,Springsteen