192. Boeddhaccessoire
20-07-17
De recensent van de Volkskrant, die Cacciucco (het boek) zo mooi besprak, bleek ook grote waardering te hebben voor mijn beschrijving van de 'David' van Michelangelo als:
's Werelds best verkochte tuinkabouter.
Maar is dat nog wel waar? Ik heb zo mijn twijfels. Harde cijfers ontbreken, maar ik heb het gevoel dat Mooie David intussen overvleugeld is door een heel ander beeld. Door Boeddha. Oké, in vele varianten, maar toch.
En waarom Boeddha? Ik heb de neiging om bij De Nieuwe Boeddha-bezitters aan te bellen en het ze te vragen. Ondertussen, en voor het geval dat er niet van komt, doe ik het met mijn vermoeden. En dat is dat van al die verse Boeddhafans nog geen vijf procent er het fijne van weet, maar Boeddha wel heel fijn vindt. Gewoon, als accessoire. Als lifestyle-ding. Omdat-ie rust uitstraalt, vrede. Zoiets. Waarschijnlijk zijn er ook nogal wat 'ietsisten' bij, al zijn ze dat dan onbewust. Onverklaarde aanhangers van het 'ietsisme', het idee dat er 'iets' moet zijn. Een soort semi-reli-gevoel dat zijn uitweg vindt naar het tuincentrum.
Zo wordt de eeuwige David dan toch nog voorbijgestreefd. Door iets.
Boeddha-NL
