303. Maffia & Mafia
Als deze speculatie juist is, rijst alsnog de vraag 'Waarom?'
In China bestaat een gezegde dat het heeft geschopt tot een beproefd recept:
'Het doden van de kip om de aap bang te maken'.
Het doden van de kip is hierbij 'collateral damage'. Het gaat hem om de aap.
Het principe is duidelijk, maar kan het in dit geval ook gaan om een 'Universele Boodschap': het bang maken van iedereen die een bepaald iemand iets in de weg dreigt te leggen? Zo lijkt het althans wel uit te werken.
Voorbeeldfunctie
In de media duiken kreten op als zou ons land ten prooi zijn aan een 'maffia'. Die vergelijking gaat mank, voor zover daarmee wordt verwezen naar de mafia – met één f –, een fenomeen uit Sicilië. Zeker als het vermoeden juist is dat de opdrachtgever van de moord op de advocaat moet worden gezocht in kringen van Marokkaanse criminelen.
De mafia bestaat uit zeer hechte clans, waarbij het sterkste bindmiddel bestaat uit familiebanden. Moorden worden doorgaans vakkundig uitgevoerd door mensen uit eigen kring. De Marokkaanse groepen zijn meer losvast, waarbij afrekeningen niet zelden worden uitbesteed aan amateuristische 'zzp'ers'.
Een overeenkomst is er ook: beide doen aan terreur. Bang maken is standaard. De mafia zal daarbij echter nooit overgaan tot zinloos geweld en zelden tot overdreven geweld. Zelf hoorde ik op Sicilië beweren: 'Hoe minder je van de mafia hoort, hoe erger het is'. Het gebruik van geweld is een teken van een gebrek aan controle.
Da mafia werkt rationeel. Een moord is het gevolg van het afwegen van kosten en baten. Zeker, ook de mafia zal niet terugdeinzen voor het doden van kippen om apen te treffen. Maar er zijn grenzen.
Naar mijn weten heeft de mafia nog nooit een advocaat gedood vanwege het simpele feit dat die het op zich had genomen een getuige tegen hen bij te staan. Dat is zinloos. Er komt altijd wel weer een nieuwe.
Je zou kunnen stellen dat het doden van zo'n advocaat wél zin heeft als juist dat de getuige ertoe brengt niet meer te getuigen, of bijvoorbeeld ook rechters bang maakt. Maar door bepaalde grenzen over te gaan plaatst de misdadiger een meervoudige tijdbom, bij zich thuis. Ten eerste zal het gevaar toenemen vanuit de overheid, die de jacht substantieel zal opschalen. Dat levert hoe dan ook onrust op waardoor ook derden in 'het milieu' worden geschaad. Collega-criminelen krijgen zo een belang zich tegen je te keren. Dat geldt ook als een groep excessief geweld gebruikt ter verkrijging van dominantie. Bovendien kan je door een getuige meedogenloos te treffen hem juist het gevoel geven dat het enige dat hij ooit nog terug kan doen is juist wél te getuigen.
Als je het te bont maakt volgt er een rekening, of zelfs meerdere. Dat merkte ook de Siciliaanse mafiabaas Totò Riina die dacht grenzen over te kunnen gaan als hij maar beestachtig genoeg opereerde. Vroeg of laat keert zich dat echter tegen je. Uiteindelijk werd hij door andere mafiosi op een presenteerblaadje aangeboden aan de politie. Exit Riina.
Het zou me niet verbazen als ook de opdrachtgever voor de moord op de Nederlandse advocaat daarmee zijn tijd op vrije voeten heeft verkort.
TERZIJDE
Wat wel mafia-achtig aanvoelt is bijvoorbeeld de recente aanslag op een hotel in Amsterdam. De eigenaresse gaf aan dat de explosie volgde na haar weigering het hotel 'voordelig' van de hand te doen.
Het doordringen van de onderwereld in de bovenwereld is in elk geval ook in ons land een groot probleem.
Legalisering van drugs zou helpen, maar net als met het klimaat: het is een beetje laat.
(Maar beter laat dan nooit).
Pas onlangs – ook een beetje laat? – leerde ik dat veel reguliere tabakszaken in de hoofdstad tegelijk fungeren als 'bijkantoren' van meerdere illegale loterijen.
Kortom, het predikaat 'Napels van het Noorden' is voorbarig, maar toch...
Volgens de Napolitaanse misdaadkenner Roberto Saviano is Amsterdam zelfs erger. Niet op straat, maar vooral vanwege onze witwaswereld.
In Amsterdam is trouwens met name ook de Calabrese georganiseerde misdaad actief, de 'ndrangheta.
Amsterdam Anno Nu. En dan nog wat je niet ziet.