Het viel me toen op dat men bij het NOS Journaal van de uitspraak van Chinese namen een potje maakte. Dat mag vergeeflijk zijn voor het gewone publiek, maar niet voor mediaprofessionals. Ik suggereerde de NOS ons telkens even te bellen als het probleem zich voordeed. Een volledige studie Chinees is daarbij niet nodig. Per geval kan een cursus van een halve minuut volstaan.
Mijn suggestie van toen mocht niet baten. Anno 2019 blijken ze in Hilversum nog steeds aan doe-het-zelf-polder-Chinees te doen. Van Huawei maken ze iets als 'Hoe-wa-wij'. Je schaamt je de oren van je hoofd.
Schakel over naar het Vlaamse VRT-journaal en je kan horen hoe het wél moet. Huawei bestaat uit twee lettergrepen. Spreek uit: Gwa-wee. Met een halfharde g.
Je zou het kunnen vertalen als 'Chinese uitmuntendheid', maar Huawei is korter. Onder die naam is het nu vooral bekend als een onderneming die volgens de Amerikaanse president Donald T. de gebruikers van Huawei-producten bespioneert via een geheime, ingebakken 'achterdeur'. In dienst van de Chinese staat.

Achterdeur?

Klopt dat? Ik weet het niet, maar het zou best kunnen. Sterker, het zou me eerder verbazen als het niet zo was. Net zoals dat geldt bij Amerikaanse apparatuur. Zeker, echter, lijkt het me dat het dwarszitten van Huawei vooral is ingegeven als onderdeel van de handelsoorlog die The Donald ontketend heeft.
Hoewel mijn neiging groot is alles wat 'Het Sujet' doet automatisch te verwerpen, heeft het weerwerk geven aan China zeker zijn merites. Anders zijn ze nog onstuitbaarder dan ze al waren. Op zich is dat onstuitbare geen probleem voor zover het eerlijk is verdiend, maar dat geldt niet voor al het Chinese succes.
De nieuwe economische macht van China is vooral gebaseerd op:

– Héél hard werken
– Hersens
– Onverzettelijkheid
– Staatssteun
– Cadeaus
– Jatwerk

Alleen de laatste drie vragen om nader commentaar.

– Staatssteun
Volgens kapitalistische maatstaven doet China westerse bedrijven oneerlijke concurrentie aan doordat de Chinese staat Chinese bedrijven meer of minder ondersteunt. Maar kan je ze dat wel kwalijk nemen?
Je kan ook zeggen: 'dat is verstandig'.
Bovendien worden ook westerse bedrijven vaak 'oneerlijk' van staatswege bijgestaan, door middel van tariefmuren en subsidies, zoals vooral in de landbouw. Amerika inbegrepen, nog vóór Donald zijn tarievenoorlog begon.

– Cadeaus
Al in 'mijn' tijd was ik getuige van de gretigheid waarmee westerse bedrijven richting China kwamen, aangelokt door de eeuwige fata morgana 'Als iedere Chinees nu eens mijn...'
Vaak bleken die gouden bergen uiteindelijk van zand te zijn, terwijl de Chinezen zelf goud in handen kregen in de vorm van kennis die de westerse bedrijven hen 'cadeau' deden, in ruil voor toegang tot de Chinese markt. Bedrijven die zo, ijverig, hun eigen graf groeven.

– Jatwerk
Hierbij dient te worden onderscheiden in legaal en illegaal jatten. Het illegale bestaat uit pure diefstal door vooral industriële spionage. Legaal jatten bestaat doorgaans uit zogeheten 'reverse engineering': je koopt een product van een producent, bestudeert dat en maakt het vervolgens na. Goedkoper, net even anders en liefst nog beter.

De grootste les leerde ik tijdens mijn verblijf in China op de eerste dag. Ik zag een Chinese wereldkaart en was verbluft. In plaats van Europa, zoals ik gewend was, bevond in die wereld China zich in het midden. Dat had ik kunnen weten, aangezien de Chinese naam van hun land 'Het Middenrijk' betekent. En toch hakte het erin. In het hen vertrouwde wereldbeeld draaien wij als planeten rond de Chinese zon. Bij het zogeheten 'tribuutsysteem' was het standaard dat de satellietlanden nederig geschenken kwamen aanbieden om met China te mogen verkeren. Zowel de 'cadeaus' als hun hernieuwde dominantie ervaren de Chinezen dus als een logisch herstel van de natuurlijke orde na een ongelukkig intermezzo.





Alle ruimte die wij niet innemen zullen zij innemen en daar zijn ze een al eind mee op streek. Weerwerk is dus geboden. Althans, als we willen voorkomen dat hun selfies in onze bollenvelden vanzelf ophouden. Wanneer het hun bollenvelden zijn.

TERZIJDE
Er is ook puur particulier vals spel gaande, aan de lopende band. Ik ontmoette een Nederlandse zakenman die iedere twee weken naar Italië gaat. In zijn koffertje steevast: 9999 euro aan contanten, het maximaal toegestane bedrag, om Chinese leveranciers mee te betalen. Die kopen op hun beurt met koffers zwarte cash Italiaanse bedrijven op, zoals veel café's.

De arrestatie in Canada van de dochter van de oprichter van Huawei, op verzoek van de Amerikanen, mag dan gebaseerd zijn op een onderling verdrag, het smaakt slecht. De Canadezen als schoothondjes van The Donald, zo ziet het eruit.

Je kan er alleen maar begrip voor hebben dat een zeker respect van China voor Amerika sinds Donald heeft plaatsgemaakt voor een mix van beduchtheid en minachting. (Al hebben ze zéker geen respect voor watjes).

Ik ontmoette laatst iemand van een groot Nederlands bedrijf. Hij was met zijn stampvolle laptop op zakenreis naar China gegaan en merkte dat die zich daar soms vreemd gedroeg.
Hoe naïef kan je zijn? Naar China ga je met een geschoonde – beter: aparte - laptop waarop alleen het hoogst noodzakelijke staat.
(Viel me wel een beetje tegen dat je het zou merken wanneer ze je bestanden kopiëren).

Europese verkiezingen
Gaan we na de ontwikkeling 'van verenigde nazi's naar Verenigde Naties' weer de andere kant op?

Tags: Huawei