60. Kerstkaart
Bij wijze van kerstkaart is er dit jaar het kerstverhaal over Sterre. Een 'oud' verhaal, maar toch nog jong.
Sterker, tiptop-actueel. Mocht ik destijds gedacht hebben dat dit verhaal ooit niet meer begrepen zou worden, omdat zoiets als 'het geloof' vanzelf zou ophouden te bestaan, dan heeft dit jaar wel bewezen dat die gedachte niet nodig was. Het geloof is 'alive and kicking'. Helaas zelfs 'shooting and slicing'. Hoe dan ook, geloof voldoet in al zijn vormen aan een menselijke behoefte en zal wellicht bestaan zolang er mensen zijn.
'Sterre' beschouw ik, samen met Hot Christmas, als mijn beste kerstverhaal. Verbazing en teleurstelling streden dan ook om de voorrang toen ik ooit van iemand hoorde dat een heel ander stuk van mij bleek te zijn verschenen in een bundel: 'De mooiste kerstverhalen van...' Kennelijk had men gemeend dat de eer om in het gezelschap te verkeren van Wolkers, Carmiggelt en Astrid Lindgren een honorarium wel kon vervangen.
Niet, trouwens, dat met het gekozen stuk iets mis was en ook niet dat Sterre het zónder diefstal moest stellen. Hij beleefde zijn debuut op de Achterpagina van NRC Handelsblad. Al spoedig daarna vond ik 'm terug op de site van iemand die zich specialiseerde in de geschiedenis van het dorp Laren. En nu dan beleeft hij zijn renaissance op mijn eigen site.
Kerstmis doet ook denken aan de onvolprezen André Hazes. Die zong over een kerstmis die hij doorbracht in de bajes. Dat zat niet lekker. Zo erg was het, dat hij zich voelde 'als een kerstboom zonder piek'.
'Sterre' beschouw ik, samen met Hot Christmas, als mijn beste kerstverhaal. Verbazing en teleurstelling streden dan ook om de voorrang toen ik ooit van iemand hoorde dat een heel ander stuk van mij bleek te zijn verschenen in een bundel: 'De mooiste kerstverhalen van...' Kennelijk had men gemeend dat de eer om in het gezelschap te verkeren van Wolkers, Carmiggelt en Astrid Lindgren een honorarium wel kon vervangen.
Niet, trouwens, dat met het gekozen stuk iets mis was en ook niet dat Sterre het zónder diefstal moest stellen. Hij beleefde zijn debuut op de Achterpagina van NRC Handelsblad. Al spoedig daarna vond ik 'm terug op de site van iemand die zich specialiseerde in de geschiedenis van het dorp Laren. En nu dan beleeft hij zijn renaissance op mijn eigen site.
Kerstmis doet ook denken aan de onvolprezen André Hazes. Die zong over een kerstmis die hij doorbracht in de bajes. Dat zat niet lekker. Zo erg was het, dat hij zich voelde 'als een kerstboom zonder piek'.
Dat leidt de gedachten naar de Cacciucco-statistieken. Die geven onder meer weer via welke zoekwoorden googlaars op de site belanden. Daaronder pieken steevast varianten van de combinatie 'gevangenis/Italië'.
De statistieken onthullen daarnaast dat de site in de eerste drie weken van deze maand meer dan 500 keer is bezocht. Zeker, nogal wat van die bezoeken zijn per ongeluk. Maar er zijn ook ruim 20 bezoeken bij tussen een half- en een heel uur en exact 20 van langer dan een uur. Daartussen kunnen natuurlijk mensen zijn die al lezend op hun toetsenbord in slaap zijn gevallen, maar toch. Ik vind die cijfers even bescheiden als indrukwekkend.
Buon Natale!