ReisTips
Nr. 26
SEITERHOF
Alto Adige / Südtirol
Je hebt van die plekken. Van die plekken die je niet wilt doorvertellen. Omdat je bang bent dat je er anders zelf niet meer bij kunt.
Maar ja, zo vaak komen we er nu ook niet, daar boven Dobbiaco alias Toblach. Of eigenlijk is het andersom. Als je de waardin Sieglinde vraagt of ze zich Italiaanse, Tiroolse, of Zuid-Tiroolse voelt, dan kiest ze voor het laatste.
Duits is hier duidelijk Taal Nummer Eén. Maar de scherpe kantjes van de tegenstelling met de Italiaanse Italianen zijn er inmiddels wel vanaf. Zelf komt Sieglinde uit een bergdal waar in haar jeugd Italiaanse Italianen steevast in de hotels werden geweerd. Ze kwamen er gewoonweg niet in, al hoort dat dal officieel tot hun land.
Maar Sieglinde is een rasechte horecavrouw, van de eerste tot en met haar laatste ravenzwarte haar. Al is het met een accent, ze spreekt ook vloeiend Italiaans en windt alle gasten uit alle windstreken om haar vinger. Als ze de bestelling komt opnemen, komt ze gewoon bij je aan tafel zitten. Op tactische momenten legt ze haar hand op je arm en bij het afrekenen zegt ze: 'So, schöner Mann'.
Het is geen wonder dat de gasten van de kamer naast ons bij het betalen meteen reserveerden voor volgend jaar. Sterker, het valt niet mee om er nog in te komen. Vandaar die reserves om dit adres prijs te geven. Het is er fijn, maar klein.
Een keer troffen we er zelfs een man die een buitenhuis had in het nabijgelegen Cortina d'Ampezzo en ondanks dat in de Seiterhof kwam logeren. Hij vond het bij Sieglinde veel leuker. Logisch, want Cortina is een mondaine protsplaats en Kandellen een gehucht ergens in het hoge niks, waar berglucht en koeiengeur met elkaar om de voorrang strijden.
Die koeien zijn geen onbelangrijke reden voor het feit dat het restaurant van de Seiterhof vaak vol zit. De Seiterhof is in oorsprong een boerderij van de familie van Herbert, Sieglindes echtgenoot. Hij is er nu chefkok van het restaurant, maar de koeien heeft hij nog. De loeiende basis van de menukaart.
'Basis' is trouwens zacht uitgedrukt. Alleen al om principiële redenen eet ik niet vaker vlees dan om de dag. Maar een Zuid-Tiroolse menu-klassieker mag dan Blauforelle zijn, als je bij Sieglinde voorzichtig informeert of er 'iets van vis' uit Herberts keuken kan komen, dan kijkt ze je aan alsof je in een veganistenkamp vraagt om een gehaktbal.
De Seiterhof is een ideale uitvalsbasis voor een feestelijke fietstocht. Zie:
JUBELSUIZEN DOOR DE DOLOMIETEN
TERZIJDE
De meest voor de hand liggende wandeling, naar de Bonner Hütte op 2340m, is te steil voor de categorie 'Fluitend'.
Mogelijk worden de tegenstellingen tussen Duits- en Italiaanstaligen opnieuw aangewakkerd door het streven van de Oostenrijkse regering de Zuid-Tirolers in Italië Oostenrijkse paspoorten cadeau te doen.
*
© Joost Overhoff